Ինձ մի օր առան մի խացալիք։ Այդ իմ սիրելի խաղալիքն էր։ Մի մեծ փափուկ կապիկ էր։ Ես իրեն չէմ թողնում մենակ և խաղում էի իր հետ։ Մի օր հյուրեր եկան մեր տուն։ Նրանք ունեին փոքր երեխա, որը իմ նման էր։ Փոքր, թմբլիկ, ուրախ, ժպտող և այլն։ Մենք խաղացիք իմ խալաիքներով։ Աֆտոներով, փափուկ խաղալիքներով և իմ կապիկով։ Նրանք արդեն գնում էին և փոքր երեխան ճղեց իմ սիրաց կապիկ խաղալիքից։ Ես հետո սկսեցի լացել։ Վաղը առավոծյան մայրիկս գնաց խանութ և առավ նույն խաղալիք կապիկին, մեծ և փափուկ։ Երբ մայրիկս եկավ տուն, ես չհավատացի, որ կապիկ խաղալիք է առել։ Ես զվարտացա և ուրախացա։
