Ամենից լավ քարանձավը
Մի երեխա էր ապրում, անունը Արամ; Արամը 16 տարեկան էր Արամը շատ խելոք էր և շատ ուժեղ; Նա ուներ սև մազեր և կանաչ աչքեր; Նա ուներ շատ լավ և շատ բերի մայրիկ և շատ լավ շատ տանի հայրիկ; Նա շատ էր սիրում ճանփորդել և հայրիկը որսորդ էր անտդատ անտաչում կենդանիր էր որսում; Արամը իր հայրիկին բերում էր հրացանի պատրոներ և ուտելիքներ; Արամը շատ֊շատ էր սիրում քայլել; Բայց մի անգամ ճամփորդելուց տեսավ մի շատ մութ և մի շատ նեծ քարանձավ, մտածեց, որ գնա կհամեմատի տան հետ, բայց լույս չուներ և շարնակեց ճամփան; Մի օր երբ էի դուրս էր գալիս տնից մայրիկին ասաց;-Մի հատ լույս կդնես պայսակի մեջ;-Մայրիկը պայուսակի մեջ դրեց լույս և գնաց ճանփորդեց, հայրիկի մոտ հասավ և հայրիկին տվեց իրերը; Բայց մութը ընկավ և Արամը չհասրեց գնալ քարանձավ և գնաց տուն; Հաջորտ օրը նա գնաց հայրիկի մոտ տվեց վեշերը և հասցրեց գնալ քարանձավի մոտ և մտավ մեջը; Տեսավ ինչքան լավն է այս քարանձավում լիճ կար մեջը աղմկում էր անվերջ; Շատ մեծ էր, որ նա ուզեց ապրել այստեղ և գնաց մայրիկին և հայրիկին ասեց, որ գնան քարանձավում ապրեն և մայրիկն ու հայրիկը համաձայնվեց և գնացինն այնտեղ ապրեցին;
1.Արամը քանի՞ տարեկան էր;
2.Բնութագրիր Արամին;
3.Բնութագրիր Մայրիկին;
4.Արամը մտա՞վ գարանձավի մեջ
5.Մայրիկն ու հայրիկն համաձայնվեցի՞ն